Może się wydać dziwnym pomysłem, ale ja wychodzę z założenia, że język służy nam do porozumiewania się, nauki, odkrywania świata i kontaktowania się z nim.
Dowiedzieliśmy się, że można robić zdjęcia 3D nawet 40 metrów pod wodą i są one niezwykle szczegółowe – można powiedzieć, że trochę ponurkowaliśmy dzisiaj oglądając wraki i różne pozostałości i to sprzed 2000 lat!
Zwiedziliśmy też ruiny zamków i to nawet od środka.
Jak to działa – w przybliżeniu trzeba zrobić powiedzmy kilkaset zdjęć obiektu i przetworzyć w specjalnym programie. Jak to się robi wie na przykład Mariusz Milka. Jego uczniowie zrobili takie zdjęcia.
Niesamowita przygoda, otwierająca umysł na nowe możliwości nie tylko hobbistycznej fotografii, ale też wykorzystania jej w pracy.
Przy okazji potoczyła się też rozmowa o życiu – o tym, że gdy wierzymy w siebie to możemy zrobić dużo wspaniałych rzeczy i o tym, że warto się zastanowić co chcemy osiągnąć w życiu i czym się zajmować. Super spotkanie!
W ramach projektu „Poznajemy świat bez wychodzenia z domu”
Tak się zdarzyło, że tuż przed pandemią napisaliśmy z nauczycielami z Estonii (koordynator), Portugalii, Bułgarii i Turcji dwuletni projekt Erasmus+ dla młodzieży “Nature, traditions and identity in youth’s vision”, który został przyjęty.
I tak w naszej szkole ZSO 8 w Gdyni, zaczął się projekt Erasmus+ w czasach pandemii.
No i właśnie co teraz? Wiecie, że w tych projektach są mobilności i nieco się martwimy w związku z tym, co z nimi będzie, jak my to rozwiążemy… Jednak projekt Erasmus+ to też wszystkie działania w szkole, bo o to właśnie chodzi, żeby dzięki projektom rozwinąć wiedzę i wrażliwość młodzieży na jakiś temat. Jako, że wyjazdy są co jakiś czas, istotne są wszystkie działania, które dzieją się pomiędzy mobilnościami.
Nasz projekt jest być może nieco nietypowy w czasach cyfryzacji, ale z pewnością jest ważny. Po pierwsze kształtuje umiejętności manualne, a te jak wiadomo są ważne dla rozwoju naszego umysłu, wyobraźni, myślenia abstrakcyjnego. Po drugie nawiązuje do tradycji kraju, ale też tradycji pozostałych krajów partnerskich i europejskiej w ogóle, poszukuje tożsamości narodowej, ale też wspólnoty. Po trzecie jak zwykle rozwija umiejętności językowe.
Co zrobiliśmy do tej pory.
Konkurs na logo
Był wielkim wyzwaniem dla uczniów, powstało wiele pięknych projektów i … wygrał ten z naszej szkoły! Hurra, hurra! Będzie nam towarzyszył przez cały okres trwania projektu, ku dumie uczennicy Pauliny Romanieckiej, która go stworzyła.
Projekt „Rękodzieło i mała manufaktura w Polsce”
Pierwsze nasze spotkanie miało być w Polsce, w planach było między innymi Chmielno i warsztaty garncarskie oraz Puck i warsztaty tworzenia ozdób ze szkła. Niestety…
Stąd projekt o rękodziele takim jak to z Chmielna, ale i Bolesławca, Ćmielowa, czy haftu, albo malowania na szkle. Projekt kształtujący umiejętności językowe, wyszukiwania informacji w internecie, obróbki materiałów cyfrowych i upowszechniający wiedzę na temat wzornictwa i rękodzieła z Polski.
Projekt odbył się na zasadzie konkursu. Powstały wspaniałe prace, niektóre z nich będą wkrótce do obejrzenia tutaj.
Spotkanie klas w Teams
To było cudowne! Tuż przed feriami odbyło się pierwsze spotkanie z uczniami z partnerskich szkół. Tym razem spotkaliśmy się z Portugalią. Spotkanie było cudowne, pełne śmiechu i przyjacielskiej atmosfery. Zaczęło się od odgadywania krajów z jakich jesteśmy – uczniowie nie zostali wtajemniczeni na początku, że to spotkanie międzynarodowe, ale też Erasmusowe.
Wspaniałe przedświąteczne spotkanie dla młodzieży, która utknęła w czasach trudnych do rozwijania relacji i spotkań. Uczniowie zdziwili się ile różnic, ale i podobieństw mamy w swoich obyczajach.
Co dalej?
Mamy plany na dalsze działania. Najważniejsze jednak, że Erasmus dalej spełnia swoje zadanie – rozwija wiedzę, umiejętności na przykład językowe, komunikacyjne, cyfrowe, kształtuje wrażliwość na inne kraje, łączy kraje Europy, daje satysfakcję i można by jeszcze długo wymieniać!
Jakiś czas temu zastanawiając się nad tym co wydarzyło się ostatnio na świecie i w szkołach, postanowiłam zadać Wam kilka pytań.
Wiemy, ile złego się wydarzyło. Mówi się jednak, że w każdym nawet najgorszym wydarzeniu można znaleźć coś pozytywnego, pozytywną zmianę, rozwój, może jest to czasami tylko refleksja, ale warto zadać sobie pytanie o dobre strony. Takie pytanie pozwala nam również odwrócić sposób myślenia, odwrócić się od zła.
Sami wiemy, że nauczanie zdalne wymogło na nas niesamowitą zmianę w postrzeganiu narzędzi cyfrowych, stały się one niezwykłymi sprzymierzeńcami i chociaż często mamy dosyć spędzania czasu przy komputerze, ta wiedza o różnych możliwościach współczesnej edukacji pozostanie z nami.
Wiemy z drugiej strony jak trudne są relacje w obecnych czasach i może dla nas dorosłych, którzy mamy ustabilizowane życie społeczne, dla nastolatków poszukujących przyjaciół, uczących się relacji, pragnących spędzać czas w grupie przyjaciół– nauczanie zdalne to dramat. Troszkę ratują je spotkania na Godzinie Wychowawczej, spotkania z innymi klasami, szkołami lub nawet krajami, jeśli z takich korzystacie, ale to kropla w morzu potrzeb.
Czy szkoła się zmieni po pandemii? To trudne pytanie, pewnie w jednych miejscach tak, a w innych nie. Jednak z pewnością ten czas przyspieszy wchodzenie polskiej szkoły w nauczanie kompetencji XXI wieku – cyfrowych, poszukujących, nastawionych na pracę własną ucznia wspieraną wskazówkami, praca w grupie. Widzimy też jasno i wyraźnie to o czym naukowcy od dawna mówią – nasza przyszłość jest nieprzewidywalna – musimy uczyć się i naszych uczniów odnajdywania w zmianie, uczenia się ciągle na nowo, poszukiwania nowych rozwiązań.
Wracając do ankiety. Zadałam kilka pytań, które wydawały mi się ważne, odpowiedziało na nie ponad sto dwadzieścia osób. Popełniłam może błąd, że nie rozdzieliłam pytań na różne etapy nauczania – także odpowiedzi są mniej więcej w tej samej ilości od nauczycieli wszystkich przedziałów SP – LO.
Zdecydowanie zgadzamy się, że lekcja powinna trwać 30 minut z możliwością jej wydłużenia w razie potrzeby. Zgadzamy się też, że to dobre wyjście w czasach pandemii
W początkowym okresie nauczania zdalnego przeszkadzał nam brak konkretnych wytycznych, panujący chaos i zrzucenie wszystkiego na nauczyciela, łącznie z odnalezieniem platformy do prowadzenia zajęć!
Oto inne pytania:
Czy lekcje powinny być prowadzone w dokładnym odwzorowaniu planu?
Czy za wszystko powinniśmy oceniać naszych uczniów?
Co nam się udało dobrego/ciekawego zrobić? Mnóstwo rzeczy!
wiele projektów on-line, na przykład „Zaproś mnie na swoją lekcję”, „Skype w klasie”
radość uczniów z uczestniczenia w zajęciach
wypracowanie jasnych kryteriów oceniania, w razie opuszczania zajęć (gdy uczeń mógł w nich uczestniczyć)
byli uczniowie, którzy rozwinęli się właśnie na zdalnym i chętniej się uczyli, robili dodatkowe zadania, kontaktowali się częściej niż to wynikało z planu
ujawnili się uczniowie, którzy w nauczaniu stacjonarnym byli nieaktywni
niektórzy uczniowie mówili otwarcie, że nie mogą doczekać się tych spotkań online z nauczycielem po weekendzie
poczucie, że wiele się nauczyliśmy i zyskaliśmy szerszą perspektywę
odzew ze strony uczniów i rodziców jest pozytywny
udoskonalić narzędzia komunikacji
„ogarnąć” Teamsy, opanować różne narzędzia np. Genially i nauczyć dzieci z nich korzystać
uzyskać taką dyscyplinę na lekcji, że nikt nikogo nie wyciszał a na początku był z tym duży problem
udało się nawiązać zupełnie inne relacje (pozytywne) z uczniami, którzy podczas tradycyjnych zajęć są wycofani
stworzyć lekcje on-line nagrane z terenu – w nauczaniu stacjonarnym raczej nie ma możliwości zabrać uczniów na lekcje w teren
Udoskonalenie warsztatu pracy, poznanie nowych narzędzi.
Uczniom spodobały się nowe narzędzia nauki i bardzo ich zaktywizowała możliwość umieszczania na przykład na padlecie swoich prac plastycznych, technicznych oraz doświadczeń przyrodniczych, albo tworzenie jednej pracy jednocześnie w chmurze
Ciekawe dyskusje pod wpływem przerabianych materiałów, filmów
Udało mi się przeprowadzić projekt miesięczny „Zwiedzamy Polskę lokomotywą Tuwima”
utworzenie lekcji na kanale Youtube, z których korzystało wiele dzieci/ młodzieży.
Zmotywowanie większości uczniów do pracy w trudnych warunkach
Przeprowadzenie występu dla mam on-line
Uczniowie bardziej uwrażliwili się na siebie, chcieli spotkań i „rozmów o niczym”
Zmobilizować rodziców do pomocy
Przeprowadzanie dodatkowych klasowych akcji za pośrednictwem kontaktu online stworzenie filmu i prezentacji od wszystkich uczniów dla chorej koleżanki
Pokonać własne słabości
A co byśmy zmienili?
Zmniejszenie podstawy programowej i zmiana egzaminów końcowych
Liczebność grup
Wyraźne kryteria oceniania przy nieuzasadnionej nieobecności
Być może większe wsparcie wychowawcy
Mniej zadawania i zarzucania ucznia pracami domowymi, a więcej omawiania na spotkaniach
Sprawdzanie tylko niektórych prac, bo ogrom pracy jest przytłaczający, przygotowywanie zajęć on-line i sprawdzanie zajmuje o wiele więcej czasu, zabiera czas prywatny, po pracy
Brak czasu na poznanie kolejnych narzędzi TIK
plan B w przypadku przejścia płynnie na lekcje zdalne. Bez przerw 20min, mogą być krótsze.
Powinno być więcej szkoleń z aplikacji organizowanych przez szkołę
System oceniania podczas zdalnej edukacji.
Ujednolicenie sposobu kontaktowania się nauczyciela z dzieckiem, czy zadawania prac. W niektórych szkołach była katastrofa. Każdy nauczyciel miał swój pomysł, przez co panował chaos, trudno było się odnaleźć rodzicom i dzieciom
Nauczanie zdalne z różnych powodów faktycznie spowodowało znaczące braki i brak utrwalenia wiedzy i umiejętności uczniów. Widać za to u uczniów było chęć kontaktu – czekali na lekcje on-line, nawet nie po to by się uczyć, ale też pogadać
Frekwencja często poniżej 50%
Brak dobrych narzędzi
Dużo „papierologii” przy natłoku pracy zdalnej
Powinny być dokładnie sprecyzowane zasady, formy prowadzenia każdego rodzaju zajęć; laptopy dobrej jakości i jednakowy Internet dla wszystkich
Jakie chwalimy sobie narzędzia TIK, ewentualnie strony:
Od 18 grudnia, czyli zupełnie niedługo nie będzie on istniał w tej formie co dotychczas na platformie Microsoft Education. Co w takim razie będziemy mogli tam znależć:
wycieczki wirtualne, spotkania, muzea, i inne propozycje od partnerów Microsoft, które możecie odnaleźć na Flipgrid’s Discovery Library
wydarzenia na żywo – te, które się odbyły i nowe, które zostaną nagrane – szukajcie ich tutaj
Skype in the classroom is changing
Skype in the Classroom website will no longer be supported after December 18, 2020. After this date, Skype in the Classroom profiles, activities and calendars will no longer be available.
So what will we be able to find there on Microsoft Education website?
amazing content from virtual field trip providers, including the Metropolitan Museum of Art, California State Parks, Epic! Books, Scholastic, and more, in Flipgrid’s Discovery Library.
live events – the ones which have been recorded and new upgoing ones – look for them here
Jak połączyć się z innymi edukatorami i klasami?
Możecie ich szukać i nawiązać z nimi kontakt na Flipgrid Następnie jak do tej pory umówić się na wspólne poznawanie kultur, odgadywanie zagadek i inne.
Możecie też poszukać innych edukatorów poprzez grupę na FaceBook
How to find other educators?
Join the Flipgrid community to find educators who are interested in sharing new cultures and experiences via GridPals. Once you’ve found a match, contact them to arrange a Teams meeting for a live connection or set up a shared Flipgrid to connect your classes.
You can also serch on our common FaceBook Group
Gdzie poszukiwać informacji o wszystkich zmianach?
Where to find all the changes?
Tutaj / Here
Dzielcie się swoimi spotkaniami tagując je / Share your amazing adventures with others tagging
Pamiętacie może, jak jakiś czas temu pisałam o niezwykłym krzaku pomidora wyhodowanym przez panią Brygidę w naszym ZSO 8 w Gdyni w czasie wiosennego lockdown’u.
Szkoły znów opustoszały i to na jeszcze dłużej, a w naszej nie ma już nawet pomidora…
